Nihayet Garbiyeli

Saatin topu, öğütlesen yapmaz, batıp çıkarak keyfince alıp geliyordu.
Avuç avuç, kucak dolusu...
Bulutların üstünden, denizlerin altından.
Aslanın ağzından, balığın karnından.
Ayın gölgesinden, güneşin ateşinden.
Suyun buharından, yellerin yurdundan.
Volkanın ciğerinden, kelebeğin gözünden.
Daha ziyade de yüreğinin içinden içinden.