Esin Tepebaşılı

Hikâyeler toplumsal hafızanın kanaviçeleri ve kendi içinde örgüyle işlenmiş dünyalardır. Gündelik hayatın nefesinin hissedildiği bu dünyalar, geçmiş veya geleceğin en ücra köşelerine taşınsa bile, ait olduğu insanların hakikatleriyle haşır neşirdir. ...

Saatin topu, öğütlesen yapmaz, batıp çıkarak keyfince alıp geliyordu. Avuç avuç, kucak dolusu... Bulutların üstünden, denizlerin altından. Aslanın ağzından, balığın karnından. Ayın gölgesinden, güneşin ateşinden. Suyun buharından, yellerin yurdundan. Volkanın ciğerinden, kelebeğin gözünden. Daha ziyade de yüreğinin ...

Dedem bir gün okuldan arkadaşlarıyla kaçtığında, kimse yokken ayağını suya sallandırıp balıklarla konuşmuş da olabilir! Ne demişti ki? Balıklar ona el sallamış olabilir mi? Ama balıkların elleri olmaz ki! Ya ...

Develer pirelenirken, pireler devleşmiş. Bunları gören kör zaman ile topal talih birbirinin omuzuna binmişler. Biri görmüş göstermiş, öbürü yürümüş gitmiş. Deve ile pire kala kalmış, tıngır mıngır analarının beşiğinde.

Çocuklar hakikati bilmeden oyun olarak oynarlar. Yetişkinler onu acısıyla tatlısıyla yaşarlar. Hatta bazen sonuçlarını bile bile... Hayat kendini tekrarlar bu oyunlann içinde.- Bazen bizimle bazen başkalarıyla. Bunu biliriz bilmesine de ...