
(1886-1914): Türk felsefe literatüründe müzik felsefesi üzerine yazılmış ilk eserin müellifi, psikiyatır, mûsikîşinâs. Baruthane-i Amire dumansız ve karabarut fabrikası baş makinisti, topçu kolağası Hüseyin Efendi'nin oğlu olarak İstanbul'un Yedikule semtinde dünyaya gelmiştir. 14 yaşında Tıbbiye-i Askeriye lisesine kaydolmuştur. Buradaki öğreniminin beşinci yılında İsviçre'nin Bel-Air Akıl Hastanesi'ne asistan olarak katılmıştır. Burada, bitirme tezi olarak Yirminci Asırda Melce-i Mecânin Bel-Air Bimârhânesi (Cenevre) adlı eseri kaleme almıştır. Tahsilinin ardından memlekete dönüp İstanbul Tıp Darülfünunu Emraz ve Seririyat-ı Akliye ve Asabiye müdür ve ilk muallimi Dr. Raşid Tahsin Bey'in yanında dâhili doktor olarak göreve başlamıştır. 1912'de Balkan Savaşı'nın patlamasıyla birlikte tabib yüzbaşı olarak 5. Kolordu'ya katılmıştır. Burada kaptığı tifüs mikrobu yüzünden 1914 yılında Ankara'da 28 yaşındayken hayatını kaybetmiştir. Henüz Avrupa coğrafyasında bile bu alan tam olarak teşekkül etmemişken "Müzik Felsefesi" adıyla bir eser kaleme aldığında sadece 24 yaşındadır. Aynı zamanda İstanbul kemençesi çalan bir mûsikîşinas olan Sâlih Nâbî Mevlevîliğe müntesiptir. İki adet eseri bulunmaktadır: Felsefe-i Mûsikî (1910), Yirminci Asırda Melce-i Mecânin Bel-Air Bimârhânesi (Cenevre) (1911).